Maandag..

Maandag, de eerste dag van mijn nieuwe stage. Deze stage ga ik weiden aan o.a website usability! Door ervaring en een kleine voorstudie ben ik minimaal bekend met usability. Ik ben een aantal weken hiervoor begonnen aan het naar mijn mening beste usability boek van nederlandse bodem, Website usability van Ward van der Put. Ondanks dat ik deze zomer alleen avonden werkte ben ik er niet helemaal doorheen gekomen. Maar dat tekort aan informatie over web usability was snel opgevuld. Sytze Mosselaar (mijn stagebegeleider) gaf mij maandag een aantal boeken over usability waaronder, Don't make me think van Steve Krug. Dit boek stond al een aantal maanden op mijn 'Moet ik nog lezen' lijstje'(samen met nog een 23 boeken) dus ik was wel blij met deze stok achter de deur. Steve Krug heeft het practise what you preach princiepe goed doorgevoerd. Het is een zeer makkelijk leesbaar boek. Er zijn 2 hoofdstukken die iets makkelijker doorheen zijn te komen maar dat geeft hij van te voren aan zodat je niet bedrogen uitkomt. Zijn mantra is zoals de titels al doet vermoeden 'don't make me think'. Dit is een simpele maar handige maatstaaf om de usability van website's te checken. Ik wist wel dat de gebruiker van het internet heel weinig geduld heeft maar Steve heeft er wel een mooie omschrijving voor. Een website is geen literatuur maar eerder een Billboard waar we met 80 k/m uur voorbij sjeesjen waarbij alleen de woorden opvallen die op dat moment belangrijk zijn. Hij heeft mij ook laten zien dat het geen crime is om gebruiken op het web inplementeerd in je ontwerp. Dit zorgt voor erkenning en zelfs voor proffessionaliteit. Webwinkels zitten vol met deze gebruiken, een goed voorbeeld hiervan is het winkelkarretje/mandje, iedereen weet dat het symbool is voor het digitale winkelmandje van een webshop. Ondertussen zie ik dat ik weer veel teveel tekst aan het ophoesten ben en het weer een grote onoverzichtelijke bende word. Laten we daar een leerdoel van maken.

Steve Kruger had nog een heel mooi oud guerilla marketing voorbeeld. Burma-Shave plaatste in de jaren 50 een 6tal borden in volgorde langs de snelwegen in America die met elkaar een reclame zin vormden. Door de verkeersborden op deze manier te gebruiken trokken ze aandacht. Toch zorgde het wel voor verwarring als je kijkt naar het liedje Burma-Shave van Tom Waits waar hij denkt dat Burma-Shave een dorpje is. Om even weer terug te komen op het boek van Steve Krug, ik denk dat het voor iedereen die met website's bezig goed is om het te lezen. Voor de meer ervaren webdesigners zal het niet nieuw zijn maar naar mijn mening is het goed om toch even weer met je neus op de feiten te worden gedrukt en alles weer op een rijtje te hebben gezien voor het overzicht.